Είναι με ιδιαίτερη συγκίνηση που αποδέχτηκα να  αναγνώσω τον επιμνημόσυνο λόγο της Αυτού Εξοχότητας του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκου Χριστοδουλίδη, τον οποίο παρά την μεγάλη επιθυμία του, άλλη ανειλημμένη υποχρέωση τον υποχρεώνει να μην παρευρίσκεται εδώ μαζί μας σήμερα, και καταρχήν να μου επιτρέψετε να εκφράσω τα προσωπικά μου συναισθήματα για τη σημερινή εδώ παρουσία μου, καθόσον γνώριζα προσωπικά τον αείμνηστο Ευάγγελο Φλωράκη.

Πολύ πριν διατελέσει Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, το 1977, ο Ταγματάρχης τότε Φλωράκης εκτελούσε τα καθήκοντα του Διοικητή του 1ου Λόχου Νεοσυλλέκτων στο ΚΕΝ Πάφου και ο υποφαινόμενος, ως νεοσύλλεκτος οπλίτης, τελούσε υπό τις διαταγές του.

Αυτό που όλοι οι οπλίτες του 1ου Λόχου Νεοσυλλέκτων έχουν να θυμούνται πολύ έντονα, είναι τα ηγετικά χαρίσματα και τη προσήλωσή του στην εκτέλεση της αποστολής. Οι δεξιότητες του στην επικοινωνία με τους υφισταμένους του, η μεγάλη ικανότητά του στον καθορισμό και την επίτευξη στόχων και το υψηλό αίσθημα ευθύνης, τον έκαναν να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους. Μεθοδικός και ακούραστος, ακριβοδίκαιος, καταδεκτικός και ήρεμος, κέρδιζε την αγάπη, την εκτίμηση και τον θαυμασμό όλων μας.

Ασκούσε διοίκηση με το παράδειγμά του, επιζητούσε και επέβαλλε την πειθαρχία και μεριμνούσε για την εκπαίδευση μας, δίχως να παραγνωρίζει ότι μπροστά του είχε νέους ανθρώπους με ανάγκες, που ανέμεναν πολλά από αυτόν.

Όταν μετά από χρόνια επέστρεψε στην Κύπρο, ως Αρχηγός πλέον της Εθνικής Φρουράς, είχα την τύχη και τιμή να συνεργαστώ ξανά μαζί του υπό την ιδιότητά μου ως Διευθυντή Αεροδρομίου Πάφου, όταν επί υπουργίας Σωκράτη Χάσικου παραλάβαμε, υπό άκρα μυστικότητα, τα ελικόπτερα MI-35.

Δυστυχώς, στις 10 Ιουλίου του 2002, ήμουν από τους πρώτους που μετέβηκαν στον χώρο του δυστυχήματος του ελικοπτέρου Μπελ-206.

Τότε που πένθησε η Εθνική Φρουρά

Τότε που πένθησε η Κύπρος και η Ελλάδα.

Τότε που πένθησε ολόκληρο το Ελληνικό Έθνος.

Συναθροιστήκαμε λοιπόν εδώ σήμερα,  για να αποτίσουμε φόρο τιμής και να τιμήσουμε τη μνήμη των  αξιομακάριστων πέντε παλλικαριών, που έχασαν τη ζωή τους στο τραγικό εκείνο δυστύχημα της 10ης Ιουλίου του 2002, που βύθισε σε βαρύ πένθος ολόκληρο το Έθνος.

Εικοσιένα χρόνια μετά το τραγικό εκείνο συμβάν, η Πολιτεία τιμά τη μνήμη των αδικοχαμένων στελεχών της Εθνικής Φρουράς, εδώ, στη γη των Κουκλιών, όπου κατέπεσε το ελικόπτερο του Αρχηγού Ευάγγελου Φλωράκη. Μαζί του ο Διοικητής Αεροπορίας του ΓΕΕΦ, Ταξίαρχος Στυλιανός

Δεμένεγας, ο κυβερνήτης του ελικοπτέρου Σμηναγός Πάρης Αθανασιάδης, ο Συγκυβερνήτης, Υποσμηναγός Μιχάλης Σιακαλλής και ο Υπασπιστής του Αρχηγού, Υποπλοίαρχος Νικόλας Γεωργίου. 

Εκείνο το πρωινό η Κύπρος, έχασε  τον “Αρχηγό” της, τον Ευάγγελο Φλωράκη. Ο Ευάγγελος Φλωράκης δεν ήταν απλά ένας στρατιωτικός ηγέτης. Ενσάρκωσε το πνεύμα του θάρρους, της ανθεκτικότητας και της αφοσίωσης στην αγαπημένη μας πατρίδα. Καθώς ανακαλούμε τη ζωή και την παρακαταθήκη του, αναγκαζόμαστε να αναγνωρίσουμε την αφιλοκερδή προσήλωσή του και τη σταθερή δέσμευσή του για την άμυνα και προστασία της Κύπρου μας.

Γεννημένος με φλογερό πατριωτισμό, ο Ευάγγελος Φλωράκης εμφανίστηκε ως μία επιφανής προσωπικότητα στον στρατιωτικό χώρο. Από μικρή ηλικία ήταν εμφανές ότι διέθετε τις ικανότητες ενός φυσικού ηγέτη. Η ικανότητα να ενθαρρύνει τους άλλους, σε συνδυασμό με το εξαιρετικό του στρατηγικό κύρος, τον οδήγησαν γρήγορα στις ανώτερες θέσεις της Εθνοφρουράς.

Υπό την καθοδήγηση του Ευάγγελου Φλωράκη, η Εθνοφρουρά της Κύπρου βίωσε μια μεταστροφική περίοδο, καθώς υποβλήθηκε σε αναδιάρθρωση για να εξοπλιστεί και να προετοιμάσει καλύτερα τις αμυντικές δυνάμεις μας. Η οραματική ηγεσία του οδήγησε στην εφαρμογή καινοτόμων προγραμμάτων εκπαίδευσης, στρατηγικής ενίσχυσης και ενίσχυσης των στρατιωτικών μας ικανοτήτων.

Πέρα ​​από τις εξαιρετικές στρατιωτικές του επιτυχίες, ο Ευάγγελος Φλωράκης ήταν ένας άνθρωπος μεγάλης ακεραιότητας, ταπεινότητας και συμπόνοιας. Παρά την επιβλητική του παρουσία, πάντα παρέμενε προσιτός προς το προσωπικό. Διέθετε εξαιρετική κατανόηση των προκλήσεων που αντιμετώπιζαν οι στρατιώτες του και εργαζόταν ακατάπαυστα για να διασφαλίσει την ευημερία και την επαγγελματική τους ανάπτυξη.

Σήμερα, πρέπει να αποτίσουμε φόρο τιμής όχι μόνο στον άνθρωπο, αλλά και στις αξίες που ενσάρκωνε - το θάρρος, την αφοσίωση στην υπηρεσία της πατρίδας και στην αγάπη για την πατρίδα. Ο Ευάγγελος Φλωράκης ήταν ένας πραγματικός εκφραστής της ελληνικής παράδοσης, ένας θερμός υπερασπιστής της δικαιοσύνης και της ελευθερίας. Η ζωή του αποτελεί υπενθύμιση για όλους μας ότι η πραγματική ηρωικότητα βρίσκεται όχι μόνο στις πράξεις που εκτελούνται στη μάχη αλλά και στην καθημερινή ζωή.

Δίπλα του, ο Ταξίαρχος Στυλιανός Δεμένεγας, άριστος πιλότος μαχητικών αεροσκαφών, είχε μόλις συμπληρώσει ένα χρόνο υπηρεσίας ως Διοικητής Αεροπορίας της Εθνικής Φρουράς. Στο σύντομο χρονικό διάστημα που διετέλεσε Διοικητής Αεροπορίας, εργάστηκε αενάως για την αναβάθμιση της Αεροπορίας και κατάφερε να κερδίσει τη μεγάλη εκτίμηση αυτών που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν και να συνεργαστούν μαζί του. 

Ο Σμηναγός Πάρης Αθανασιάδης, κυβερνήτης του μοιραίου ελικοπτέρου, ικανότατος αξιωματικός και άριστος συνεργάτης, έχαιρε της εκτίμησης των συναδέλφων του τόσο για τον ακέραιο χαρακτήρα του, αλλά και  για την ικανότητά του να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της κάθε αποστολής που αναλάμβανε.

Στο πλάι του, ο συγκυβερνήτης του μπελ 206, Υποσμηναγός Μιχάλης Σιακαλλής. Ένας αξιωματικός, υπόδειγμα, πιστός στο καθήκον του και στον όρκο του προς την πατρίδα.  Άνθρωπος ευγενής στο ήθος που διακρινόταν για τη λεβεντιά, την καλοσύνη και το φιλότιμό του. 

Τέλος, ο Υποπλοίαρχος Νικόλας Γεωργίου, ο Υπασπιστής του Αρχηγού Φλωράκη. Σεμνός και ταπεινός, ανιδιοτελής και πράος, ήταν μέχρι το τέλος δίπλα στον Αρχηγό του, όπως ακριβώς όριζε το καθήκον του.

Αρχηγέ Ευάγγελε Φλωράκη,

Aντιπτέραρχε Στυλιανέ Δεμένεγα,

Επισμηναγέ Πάρη Αθανασιάδη,

Πλωτάρχη Νικόλα Γεωργίου,

Σμηναγέ Μιχάλη Σιακκαλή,

Η ακλόνητη δέσμευσή σας προς το χρέος για την πατρίδα, παραμένει ανεξίτηλη στα χρονικά της Κυπριακής ιστορίας. Ο υποδειγματικός χαρακτήρας σας θα συνεχίζει να εμπνέει τις μελλοντικές γενιές.

Ας τιμήσουμε τη μνήμη σας διατηρώντας τις αξίες που αγαπήσατε, υπερασπιζόμενοι τα ιδανικά για τα οποία παλέψατε.

Ας αναπαυθεί η ψυχή σας αιώνια και ας καθοδηγεί για πάντα τις σκέψεις και τις πράξεις μας η μνήμη σας.

Αιωνία η μνήμη!!