Με έντονα αισθήματα συγκίνησης και περηφάνιας βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να αποδώσουμε τις αρμόζουσες τιμές στους ήρωες και θύματα του Νέου Χωρίου Κυθρέας που άφησαν ανεξίτηλη την σφραγίδα τους στις σελίδες των αγώνων για ελευθερία, το μαύρο εκείνο καλοκαίρι του 1974. Ως πολιτεία, λέμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους πολέμησαν, σε όλους τους αγνοούμενους και σε όλους τους ήρωες που έδωσαν τη ζωή τους.
Τον τραγικό εκείνο Ιούλη, ανάμεσα στους νέους της Κύπρου που έσπευσαν να καταταγούν στις τάξεις της Εθνικής Φρουράς για να αντιμετωπίσουν τον Τούρκο εισβολέα, ήταν και οι λεβέντες της κοινότητας του Νέου Χωρίου Κυθρέας.
Μακρύς ο κατάλογος των πεσόντων, των εν ψυχρώ δολοφονηθέντων και των αγνοουμένων. Ο τραγικός απολογισμός θέλει την κοινότητα του Νέου Χωριού να μετρά, συγκριτικά, τα περισσότερα θύματα μέσα στη λαίλαπα του πολέμου και της καταστροφής.
Οι νέοι του Νέου Χωριού με το άκουσμα της εισβολής ανταποκρίθηκαν αμέσως στο κάλεσμα της πατρίδας. Την πρώτη ημέρα της εισβολής πέφτει ο Κώστας Λαμπρίας, ηρωικά μαχόμενος, σε πολεμική επιχείρηση στα Σακάρια της Αμμοχώστου.
Ο Γιώργος Χατζηγιάννης και ο Κώστας Κωνσταντινίδης, και οι δύο με σύζυγο και μικρά παιδιά, συναντούν την ιστορία, υπηρετώντας ως έφεδροι στο 398 Τάγμα Πεζικού στην περιοχή Τζιάους, όπου συμμετείχαν σε σκληρές και άνισες μάχες ενάντια στον εισβολέα κατά την δεύτερη φάση της εισβολής. Από τότε, παρέμειναν αγνοούμενοι μέχρι το 2009 όπου τα οστά τους ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο του DNA.
Στην ίδια περιοχή, άλλο ένα παλληκάρι προσφέρει τη ζωή του, υπηρετώντας και αυτός στο 398 Τάγμα Πεζικού της Εθνικής Φρουράς. Ο Γιάννης Παπαγιάννης, ο οποίος μαζί με τέσσερις άλλους εθνοφρουρούς συλλαμβάνονται αιχμάλωτοι από τα τουρκικά στρατεύματα, εκτελούνται εν ψυχρώ και ρίχνονται σ’ ένα ξεροπήγαδο στο Τζιάος.
Άλλοι τρείς έφεδροι εθνοφρουροί, ο Κωνσταντίνος Ευθυμίου, ο Γιώργος Θεοδώρου και ο Στέλιος Ορφανίδης, των οποίων τα ίχνη τους χάθηκαν κατά τη δεύτερη φάση της εισβολής ενώ υπηρετούσαν στις Μονάδες τους. Τα οστά του Στέλιου Ορφανίδηταυτοποιήθηκαν πέρσι με τη μέθοδο του DNA, ενώ οι άλλοι δύο ακόμη αγνοούνται.
Στις 6 Αυγούστου 1974, ο Σάββας Αποστολίδης υπηρετούσε στο 70 Τάγμα Μηχανικού και θεάθηκε για τελευταία φορά στην περιοχή Καραβά-Λαπήθου. Τα οστά του ταυτοποιήθηκαν πέρσι με τη μέθοδο του DNA.
Ο κύκλος της ανθρωποθυσίας κλείνει το 1996 με τον νεαρό εθνοφρουρό Στέλιο Παναγή, ο οποίος δολοφονήθηκε από πυρά Τούρκων στρατιωτών απρόκλητα και εν ψυχρώ, ενώ βρισκόταν σε υπηρεσία σε φυλάκιο της πράσινης γραμμής στη Λευκωσία.
Κυρίες και κύριοι
Η πατρίδα μας διέρχεται αναμφίβολα κρίσιμες στιγμές. Από δικής μας πλευράς, παραμένουμε συνεπείς στην ανάγκη για σκληρή δουλειά. Εργαζόμαστε για τον τερματισμό της κατοχής και την επανένωση της πατρίδας μας, ώστε να παραδώσουμε στη νέα γενιά μια χώρα απαλλαγμένη από στρατούς κατοχής και διαχωριστικές γραμμές.
Η παρούσα κατάσταση πραγμάτων δεν μπορεί να αποτελεί τη λύση του Κυπριακού και οστόχος της όποιας νέας προσπάθειας δεν μπορεί να είναι άλλος από την επίτευξη συνολικής λύσης του προβλήματος στη βάση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, όπως ορίζουν τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, και σύμφωνα με τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Αντίθετα, η Τουρκία αγνοώντας κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου, δυναμιτίζει τις σχέσεις της με την Ελλάδα και την Κύπρο, συνεχίζει τις έκνομες ενέργειές της στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και την ίδια ώρα δείχνει τις πραγματικές, επεκτατικές και επιθετικές της προθέσεις στην Αμμόχωστο και την υφαλοκρηπίδα της Ελλάδας.
Οι συνεχιζόμενες απειλές και προκλητικές εξαγγελίες της Τουρκίας και του κατοχικού καθεστώτος σε σχέση με την πόλη της Αμμοχώστου αντιβαίνουν μεταξύ άλλων στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
Παρά τη συνεχιζόμενη αδιέξοδη κατάσταση, δίνουμε τον δικό μας αγώνα με πρωτεργάτη τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Σταθερή και αδιαπραγμάτευτη θέση, παραμένει η επανέναρξη των συνομιλιών από το σημείο που διακόπηκαν στο Κραν Μοντανά. Επιθυμούμε μία λύση, απολύτως συμβατή με την ιδιότητά μας ως κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Προς αυτή την κατεύθυνση απευθυνόμαστε στη διεθνή κοινότητα και στην Ευρωπαϊκή οικογένειακαι καταδικάζουμε τις παράνομες ενέργειες της Τουρκίας. Άλλωστε, στην πρόσφατη διακήρυξη των MED7, οι εφτά ηγέτες των Μεσογειακών κρατών, εξέφρασαν την πλήρη στήριξη και αλληλεγγύη στην Ελλάδα και την Κύπρο, στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα στην Τουρκία. Εάν πραγματικά θέλει έναν ειλικρινή διάλογο με την Κύπρο, την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα πρέπει να το αποδείξει στην πράξη.
Τα χρόνια περνούν και οι πληγές της Κύπρου μας, παραμένουν νωπές και αιμοστάζουσες. Το χρέος προς τους νεκρούς και τους αγνοούμενους ήρωές μας, αλλά και τις επερχόμενες γενιές, παραμένει βαρύ.
Ο ιερός αυτός αγώνας πρέπει να είναι αγώνας κοινός και αποφασιστικός, αγώνας που δίνεται με ομοψυχία και σύμπνοια από όλους. Η ενότητα και η συνεργασία είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τους πεσόντες μας, οι οποίοι έκαναν πράξεις τα πιστεύω τους και την αγάπη τους για την πατρίδα.
Αιώνια ας είναι η μνήμη τους και ο Μεγαλοδύναμος είθε να βοηθήσει να κλείσουν οι πληγές των οικογενειών των αγνοουμένων μας.
Σας ευχαριστώ.
