(Κυριακή, 04 Οκτωβρίου 2020, 08:30 π.μ., Ιερός Ναός Απ. Ανδρέα, Πλατύ Αγλαντζιάς)

 

Με ευλάβεια, δέος και συναίσθηση του ιστορικού χρέους παρευρισκόμαστε σήμερα στο μνημόσυνο των ηρωικώς πεσόντων και εν ψυχρώ εκτελεσθέντων κατά την Τούρκικη εισβολή του 1974 της Κοινότητας Τραχωνίου Κυθρέας.

 

Αποδίδουμε φόρο τιμής στους 19 πεσόντες και 15 αγνοούμενους της Κοινότητας και εκ μέρους ολόκληρης της Κυπριακής πολιτείας θα ήθελα να εκφράσω στους συγγενείς των πεσόντων και αγνοουμένων μας, τη βαθιά μου ευγνωμοσύνη για την προσφορά τους προς την πατρίδα. 

Στις 14 Αυγούστου 1974 κατά την έναρξη της δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής, τα τουρκικά στρατεύματα διέσπασαν τις αμυντικές γραμμές της Εθνικής Φρουράς στην περιοχή Μιας Μηλιάς και κινήθηκαν προς την περιοχή Τραχωνίου Κυθρέας.

Οι κάτοικοι  του Τραχωνίου, οι μάνες με τα παιδιά τους, έτρεχαν  σε απόγνωση και αγωνία, προσπαθώντας να αποφύγουν τη σύλληψη τους και να γλυτώσουν από τα φονικά πυρά των τούρκικων στρατευμάτων. Όμως ο τούρκος εισβολέας έδειξε το απάνθρωπό του πρόσωπο και εκτέλεσε εν ψυχρώ και χωρίς δισταγμό αριθμό Τραχωνιτών. Δυστυχώς, αυτή η θηριωδία, δεν ξεχώρισε ούτε βρέφη, ούτε μικρά παιδιά.

 

Την ίδια ώρα, οι νέοι του χωριού άφησαν τις οικογένειές τους και έσπευσαν να θέσουν τον εαυτό τους στη διάθεσή της πατρίδας και να σταθούν και πάλι στο πλευρό της, αγωνιζόμενοι ενάντια στον κατακτητή. Άνθρωποι απλοί, που μεγάλωσαν με την οικογένεια, τους φίλους και αγαπημένους τους.

 

Η ευρύτερη περιοχή της Κυθρέας δέχθηκε το ισχυρότερο πλήγμα από την τουρκική εισβολή, με τους περισσότερους νεκρούς και αγνοούμενους κατ’ αναλογία πληθυσμού.

 

 

Συναισθηματικά και ψυχικά είναι δύσκολο να μετρήσουμε τον πόνο, τη λύπη, την πίκρα και την οργή. Ακόμα πιο δύσκολο είναι να μετρήσουμε τα συναισθήματα των συγγενών των αγνοουμένων μας, που μετά από τόσα χρόνια συνεχίζουν να βρίσκονται σε αγωνία για τους δικούς τους. Bίωσαν την πιο οδυνηρή επίπτωση της τουρκικής εισβολής, το πιο τραγικό ανθρώπινο δράμα, το δράμα να αγνοείς την τύχη των αγαπημένων σου.

 

Εμμένουμε στο στόχο προκειμένου να μπει τέρμα στο ανθρωπιστικό πρόβλημα των αγνοουμένων που εξακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια να προκαλεί πόνο και οργή, απευθύνοντας εκ νέου την έκκληση προς την τουρκική πλευρά να συνεργαστεί αποτελεσματικά για να δοθεί ένα τέλος σε αυτό το δράμα. 

 

Αγωνιζόμαστε για να κτίσουμε μια πατρίδα, όπου θα ζούμε αρμονικά και ειρηνικά. Να δημιουργήσουμε συνθήκες, όπου θα προστατεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι βασικές ελευθερίες όλων μας. Αγωνιζόμαστε να μην χρειαστεί να υπάρξουν άλλες θυσίες αίματος σε αυτόν τον τόπο.

 

Με πρωτοβουλία του Κοινοτικού Συμβουλίου του Τραχωνίου Κυθρέας, εις μνήμην των πεσόντων και αγνοουμένων της κοινότητας, ανεγέρθηκε ένα μνημείο που συμβολίζει την αιώνια εκτίμηση των κατοίκων της κοινότητας, αλλά και των πολιτών ολόκληρης της Κύπρου. Προς αυτούς που έδωσαν την ζωή τους για την υπεράσπιση της πατρίδας, αλλά και προς εκείνους που χάθηκαν στη δίνη του τραγικού εκείνου καλοκαιριού του 1974.

 

Το μνημείο αυτό, των πεσόντων και αγνοουμένων της Κοινότητας θα πρέπει να λειτουργεί ως άφωνο σάλπισμα εγρήγορσης και αγώνα για την ανατροπή των κατοχικών δεδομένων.

 

Να κρατά τις προσπάθειές μας προσηλωμένες στη διάνοιξη του δρόμου που οδηγεί στην επανένωση της πατρίδας μας, σε συνθήκες ελευθερίας ασφάλειας, ειρήνης και εθνικής αξιοπρέπειας.

 

 

Κυρίες και Κύριοι,

 

Σήμερα, σαράντα έξι και πλέον χρόνια, μετά τα τραγικά γεγονότα του 1974, καλούμαστε να αναλογιστούμε και το δικό μας χρέος έναντι της πατρίδας μας. 

 

Οι προσπάθειες επανέναρξης των συνομιλιών πέφτουν διαρκώς στο κενό, με την Τουρκία να προκαλεί όλο και μεγαλύτερα προβλήματα. Προβλήματα που αναδεικνύουν την έλλειψη κάθε καλής διάθεσης από μέρους της να συνεργαστεί για την επίτευξη μιας λύσης του Κυπριακού.

 

Προτεραιότητά μας είναι να επιλύσουμε τις διαφορές με ειλικρινή διάλογο και σε μια ακριβοδίκαιη βάση. Για να επιτευχθεί αυτό, είναι απαραίτητο η λύση να είναι βασισμένη στο Διεθνές Δίκαιο και να απαλλάσσει την πατρίδα μας από το αναχρονιστικό σύστημα των εγγυήσεων, των επεμβατικών δικαιωμάτων και την παρουσία ξένων στρατευμάτων στο νησί.

 

Η Τουρκία έχει επανειλημμένα καταδικαστεί από πληθώρα Ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών, αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας, καθώς και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την παράνομη εισβολή και κατοχή του 37 τοις εκατό της χώρας μας.

 

Εξάλλου, στη σύνοδο κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών της 1ης Οκτωβρίου, μεταξύ άλλων, καταδικάστηκαν οι παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, υπογραμμίζοντας ότι η οριοθέτηση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης πρέπει να αντιμετωπιστεί μέσω διαλόγου και διαπραγματεύσεων με καλή πίστη και με πλήρη σεβασμό του διεθνούς δικαίου. Επίσης, οι Ευρωπαίοι ηγέτες υποστήριξαν την ταχεία επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, υπό την αιγίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών,  στο πλαίσιο του Οργανισμού και σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης κάνοντας παράλληλα ξεκάθαρη αναφορά στην επιστροφή των Βαρωσίων στους νόμιμους κατοίκους. 

 

Με το συγκεκριμένο κείμενο στέλνονται προς πάσα κατεύθυνση ξεκάθαρα μηνύματα, επιβεβαιώνοντας την πλήρη αλληλεγγύη και αποφασιστικότητα της Ευρωπαϊκής οικογένειας για στήριξη της Κύπρου και της Ελλάδας. Είναι γεγονός πως η Τουρκία τίθεται προ των ευθυνών της για τις επόμενες της ενέργειες. 

 

Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω για άλλη μια φορά πως είναι καθήκον μας να συνεχίσουμε τον αγώνα, για τον τερματισμό της κατοχής και για την επανένωση της πατρίδας μας με μία λύση η οποία θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες του συνόλου του κυπριακού λαού.

 

Αυτή θα είναι και η καλύτερη τιμή, η καλύτερη αναγνώριση της θυσίας αυτών που έδωσαν τη ζωή τους για τη λύτρωση της Κύπρου μας. 

 

Αιωνία ας είναι η μνήμη τους και είθε ο Μεγαλοδύναμος να βοηθήσει να διακριβωθεί η τύχη των αγνοουμένων μας. 

 

Σας ευχαριστώ.