Με εθνικό στοχασμό και βαθύτατη συγκίνηση προσέρχομαι σήμερα στην εκδήλωση που διοργανώνει ο Δήμος Πάφου, για να αποτίσουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής στα θύματα του Ποντιακού Ελληνισμού, ανήμερα της Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων, που συντελέστηκε στις απαρχές του 20ου αιώνα. Ταυτόχρονα βρισκόμαστε εδώ για να εγκαινιάσουμε το «Πάρκο Γενοκτονίας των Ποντίων», προς τιμήν των χιλιάδων θυμάτων αδελφών Ποντίων, που εξοντώθηκαν σ΄ ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Θα ήθελα προς τούτο να συγχαρώ θερμά, εκ μέρους της Πολιτείας, το Δήμο Πάφου και ιδιαίτερα το φίλο δήμαρχο Φαίδωνα Φαίδωνος, για την αξιέπαινη πρωτοβουλία τους.

Οι κάτοικοι της πόλης του Κινύρα θα πρέπει να νοιώθουν ιδιαίτερα υπερήφανοι που το εν λόγω πάρκο αφιερώνεται εις μνήμην και τιμήν των χιλιάδων θυμάτων του Ποντιακού Ελληνισμού, θυμίζοντας σε όλους μας τα ειδεχθή εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά του Ελληνισμού από τον Τουρκικό επεκτατισμό, κατ’ εξακολούθηση, στο διάβα της ιστορίας. Ας αποτελεί οίστρο εθνικής εγρήγορσης, ώστε να μην επιτρέψουμε τέτοιας μορφής εγκλήματα και εθνικές συμφορές να επαναληφθούν στο μέλλον.  

Για 28 σχεδόν αιώνες, Έλληνες από την Ιωνία ρίζωσαν σ’ όλα τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας αλλά και στην ενδοχώρα. Στη γη του  Πόντου ίδρυσαν ακμάζουσες πόλεις όπως η Σινώπη, η Αμισός, η Αμάσεια, η Τραπεζούντα, η Κερασούντα. Διατήρησαν τον ελληνικό πολιτισμό και ομιλούσαν την ποντιακή γλώσσα, ως γνήσια συνέχεια της  αρχαίας ελληνιστικής κοινής και της ιωνικής διαλέκτου.

 

Οι Έλληνες του Πόντου βίωσαν, ίσως περισσότερο από όλους, τη σκληρή  πλευρά του προσώπου της ιστορίας, αφού χιλιάδες αθώες ψυχές χάθηκαν εξαιτίας μιας συστηματικής και οργανωμένης πολιτικής εξόντωσης. Ενός εγκλήματος που πυροδοτήθηκε από τη σταδιακή ανάδυση και εντεινόμενη επίδραση του τουρκικού εθνικισμού

 

Μαζικές εκτοπίσεις με ατέλειωτες πορείες στην άγονη ενδοχώρα της Τουρκίας, καταναγκαστικά έργα,  λεηλασίες και καταστροφές χωριών, εξισλαμισμοί, μαζικές δολοφονίες και θάνατοι από την πείνα και τις κακουχίες αποτελούν μέρος του καλά οργανωμένου σχεδίου με σκοπό τον αφανισμό των ποντίων.

 

Η Κύπρος, έχοντας βιώσει και η ίδια την Τουρκική θηριωδία, ήταν η πρώτη χώρα μετά την Ελλάδα που αναγνώρισε τη Γενοκτονία με απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων, στις 19 Μαΐου 1994. 

Φίλες και φίλοι,

Το Ελληνικό Έθνος έχει βαθιές ρίζες στο χώρο και στο χρόνο και λαμπρό ιστορικό παρελθόν. Ως Έλληνες νιώθουμε περήφανοι για τη μακραίωνη ιστορική μας πορεία, τον πολιτισμό, τη γλώσσα, τους  αγώνες και τα επιτεύγματα του Έθνους μας. Δε λησμονούμε όμως, ότι η ιστορική αυτή διαδρομή ποτίστηκε σε πάμπολλες περιπτώσεις με το αίμα και τα δάκρυα των προγόνων μας. Η ελευθερία μας, η διατήρηση της ταυτότητάς μας, η προάσπιση των αρχών, των αξιών και των ιδανικών μας, δεν ήταν ποτέ αυτονόητες, ούτε μας χαρίστηκαν.

 

Σήμερα, μέσω της τέλεσης των εγκαινίων του «Πάρκου Γενοκτονίας των Ποντίων» μνημονεύουμε τις χιλιάδες θυμάτων του τουρκικού εθνικισμού, που δεν ανέχεται τη διαφορετικότητα στην εθνικότητα, στον πολιτισμό, στην ιδεολογία και στη θρησκεία. Αποδίδουμε φόρο τιμής σε όλους εκείνους που έχασαν τη ζωή τους ή εκτοπίστηκαν με μόνο στόχο την εθνοκάθαρση ολόκληρων περιοχών. Δεν πρέπει να ξεχνούμε αλλά να επιδιώκουμε πάντα τη δικαίωση και την αναγνώριση εκ μέρους της Τουρκίας των εγκλημάτων της. 

Παρά τα δεινά και την προφανή καταπάτηση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου, ως Έλληνες Κύπριοι, εκείνο που επιδιώκουμε είναι η επίτευξη της ειρήνης και της ασφάλειας στον τόπο μας, ο οποίος υποφέρει για 48 χρόνια από την παράνομη κατοχή εδάφους, από τον ξεριζωμό χιλιάδων ανθρώπων από τις πατρογονικές τους εστίες και από το δράμα που βιώνουν εκατοντάδες οικογένειες που αναμένουν να διακριβωθεί η τύχη των αγνοουμένων συγγενών και φίλων τους.

Στη σημερινή εξαιρετικά δύσκολη παγκόσμια κατάσταση με τον πόλεμο στην Ουκρανία, η Τουρκία προσπαθεί να παρουσιαστεί ως διαμεσολαβητής για την επίτευξη λύσης. Έγινε όμως φανερό, με την επιτήδεια ουδετερότητα της και την αντίδραση  στις αιτήσεις για ένταξη της Φιλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, ότι ο απώτερος σκοπός της είναι η εξυπηρέτηση των αναθεωρητικών της βλέψεων κυρίως στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, με τον εκβιαστικό τρόπο που ιστορικά συνεχίζει. 

Μέσα σ’ αυτό το δυσχερές περιβάλλον, που η ίδια δημιουργεί, οφείλουμε να συνεχίσουμε τον αγώνα για επανένωση της πατρίδας μας στη βάση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και των αρχών και αξιών της ΕΕ. Είναι επιβεβλημένο να επιδεικνύουμε καλή θέληση για επανέναρξη του διαλόγου και η δέσμη μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης που προτείνουμε σκοπό έχει να βοηθήσει την προσπάθεια αυτή. 

Σήμερα 19 Μαΐου, ημέρα μνήμης και τιμής της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, ας κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ στη θυσία των χιλιάδων αθώων ψυχών που χάθηκαν με τόση βιαιότητα και στις τόσες άλλες χιλιάδες που ξεριζώθηκαν από τη γη τους, με την ευχή και την ελπίδα της δικαίωσης αλλά και τις ετοιμότητας αποτροπής ανάλογων εγκλημάτων κατά του Ελληνισμού στο μέλλον.